Pierwsze stacje paliw w Polsce, zwane pompami pojawiły się już w 1924 w Warszawie. Na słabo zaludnionych, wielkich obszarach Kresów w latach 30. niewielka liczba stacji paliw uniemożliwiała normalne korzystanie z samochodu.
Jeszcze podczas trwania II wojny światowej, w lipcu 1944 r., powołano państwową instytucję, której zadaniem było zabezpieczenie ocalałej infrastruktury naftowej oraz wznowienie działalności dystrybucyjnej paliw na ziemiach polskich po latach okupacji i działaniach wojennych. Specjalnie przygotowane zespoły naftowe operacyjne przemieszczały się za przesuwającym się frontem i przejmowały kolejne obiekty. W akcie urzędowym PKWN z dnia 14 sierpnia 1944 roku, powołano Polski Monopol Naftowy.
Następnie zmieniono nazwę na Państwowe Biuro Sprzedaży Produktów Naftowych w październiku 1944 roku. Kolejna zmiana nazwy miała miejsce, gdy na mocy zarządzenia Ministra Przemysłu powołano państwowe przedsiębiorstwo Centrala Produktów Naftowych w dniu 3 grudniu 1945 roku.
Zarządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 22 kwietnia 1947, wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Prezesem Centralnego Urzędu Planowania, zdecydowało, że powstanie „Centrala Produktów Naftowych – przedsiębiorstwo państwowe wyodrębnione”. Na wskutek przeprowadzonej reorganizacji przemianowano przedsiębiorstwo na Centralny Zarząd Obrotu Produktami Naftowymi „CPN” w 1957 roku. Organizacja odzyskała dawną nazwę, którą połączono ze skrótem „CPN” – Centrala Produktów Naftowych „CPN” w 1958 roku. CPN została przekształcona w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa – Centrala Produktów Naftowych CPN S.A. w grudniu 1995 roku.
W drugiej połowie XX wieku, ale przed wprowadzeniem do obrotu benzyny bezołowiowej, stacje paliw sprzedawały zazwyczaj jeden, dwa lub trzy rodzaje benzyn, różniące się liczbą oktanową, a także czasem olej napędowy do silników Diesla.
CPN organizowała transport paliw płynnych za pomocą autocystern, cystern kolejowych oraz rurociągów.
Ze względu na strukturę, którą zarządzała, Spółka była wpisana do rejestru przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym w grudniu 1996 roku. Rada Ministrów podjęła decyzję o utworzeniu koncernu naftowego w maju 1998 roku. Powstał on w wyniku połączenia Centrali Produktów Naftowych CPN SA oraz Petrochemii Płock SA. Działania dotyczące utworzenia nowego podmiotu zostały sformalizowane w dniu 7 września 1999, kiedy to powstał Polski Koncern Naftowy SA. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy podjęło decyzję o nadaniu Spółce nazwy handlowej Orlen w dniu 3 kwietnia 2000 roku.
